امروز یک مطلب جالب فهمیدم
که ما چند نفر اعضای یک خانواده ایم
و همه پنهانی یک وبلاگ د اریم برای نوشتن دلتنگیها
و وبلاگ ما برای خانواده هایمان مثل دفتر خاطراتهایی است که سالهاست می نویسم
مثل نسبت ناموس و غیرت
ما همه حرفهایی داریم برای گفتن
اما نه فقط به خاله خان باجی ها
نه فقط برای در گوشیهای خاله زنکی
بلکه کلی حرف جدی
که گوش شنیدنش رو تو دور و برمان نمی بینیم